#چهره روحانیت در جامعه امروز (1)
- جمعه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۵، ۱۲:۲۴ ب.ظ
- ۰ نظر
اگر خدایی نکرده گذرتان به بیمارستان افتاده باشد...
به وضوح میبینید که خیلی ها تمام زندگی شان را خرج بیماری های جسمی خود می کنند.
ولی همین آدم ها چقدر به فکر روح خود هستند!
اصلا آن را حس می کنند!؟
یا فکر می کنند زندگی همین دو رور دنیاست و بس...
چقدر به محبت ها
رابطه ها
صمیمیت ها
رفاقت ها
و...
اهمیت می دهند.
چرا مردم فقط به جسم خود اهمیت می دهند؟
چرا به فکر روح خود نیستند؟
وقتی مشکلی برای جسمشان پیش می آید، سریعا به دکتر مراجعه می کنند...
ولی روح...
روح مظلوم!
روحی که اگر اهمیت آن از جسم بیشتر نباشد کمتر نیست...
روحی که مَرکب جسم است...بی توجه باقی مانده است.
روحانیت ، باید مثل یک دکتر برای بیماری های روحی عمل کند ولی...
آیا الان این چنین است؟
مشکل چیست؟
به رسانه ها مربوط می شود؟ شاید هم به سبک زندگی... یا شاید خود روحانیت مقصر است...ولی چطور!؟
حالا باید چه کرد؟
در عصری که با سرعتی وحشتناک رو به پیشرفت است...چرا باید استفاده از گوشی های هوشمند در حوزه های علمیه ممنوع باشد.
چرا باید روحانیت را با توجیه های متحجّرانه عقب نگه داشت.
پس اسلام و مقتضیات زمان چه می شود!؟
یکی از مهمترین مسائل روز جامعه ی ما ، فضای مجازیست... اگر روحانیت در این مسئله دستی بر آتش نداشته باشد ، چطور میتواند پاسخگوی سوالات نسل جوان در این موضوع باشد.
یا شاید اصلا روحانیت فکر میکند...نیازی به دخالت ایشان در این مسئله نیست و مردم خودشان راهشان را پیدا میکنند.
یا شاید فکر میکنند فعالیت در فضای مجازی خلاف تقوا و عفت است.
پس فقه فضای مجازی چه میشود؟
پس تقوای فضای مجازی چه میشود؟
پس تبلیغ در فضای مجازی چه میشود؟
اگر روحانیت خود را کنار بکشد... تبیین موارد مذکور وظیفه ی کیست!؟
ما معتقدیم دین اسلام کاملترین دین الهی است.
پس چرا متهم میشویم که در برخی مسائل ، حرفی برای گفتن نداریم.
یا شاید داریم و بیان نمی کنیم...
