شاید همه شما درمورد زندگی طلبگی چیزهایی شنیده باشید که بعضا درست غالبا غلط ست. چرا؟ چیزی که می خوام بگم تجربه شخصی خودمه و چیزی نیست که از کسی شنیده باشم...
زندگی طلبگی تلخی ها و شیرینی های خودش رو داره...
حجره در فرهنگ طلاب به خوابگاهی اطلاق می شود که درآن همه شئون زندگی طلبگی رعایت می شود و مکان آرامش، درس، خواب، خوراک، خوانندگی، اینترنت و خلاصه همه کارها است.
این سیر مطالب قرار است خاطرات شیرین حجره نشینی را بازگو کند که برای طلبه ها وغیر طلبه ها هم خوش آیند هست و نیاز به دقت دارد.
قصه از اونجایی شروع میشه که قبول میشی در حوزه و راه پیدا می کنی به حجره مخصوص
دوستان گفتند لفظ مشکل ثقیل است و به نوعی تکراری منم سعی کردم بهتر بگم ولی خب بهترین راه ساده ترین راهه و قراره این جا برای همه قابل فهم باشه. علاقه دارم مباحث تخصصی تر بشه و سعی ام هم بر همین است.
طلبگی در گذشته به معنی الان ماهیت وجودی نداشته است و این تصوری که امروز مردم از آخوند یا روحانی در فکرشون دارند
نوشتم مشکلات چون اصولا همه از خوبی های طلبگی گفتن و شاید گوش من و خیلیا پر باشه از نیمه پر لیوان و سعی نکنیم با واقعیت روبرو بشیم. این جملات نه سیاسیه نه شخص خاصی مد نظرمه فقط صرفا یه سری اطلاعات از واقعیت هایی که رخ داده و بیشتر علمی ست، امیدوارم درک کنید روحانیت و طلبه ها باهم فرق دارند.